Bitwa pod Białołęką (24–25 lutego 1831) – bitwa pomiędzy armią polską
a armią rosyjską w czasie powstania listopadowego.
Walki stanowiły wyodrębniony fragment bitwy grochowskiej. Korpus generała Iwana Szachowskiego (11 baonów, 6 szwadronów, 48 dział), maszerujący celem wsparcia głównych sił rosyjskich feldmarszałka Iwana Dybicza związanych już walką z Polakami, starł się z brygadą generała Stanisława Małachowskiego, obsadzając wieś Białołęka. Powtórny atak Rosjan zmusił pod wieczór polskie oddziały do wycofania się w stronę Bródna. Rankiem następnego dnia Polacy wzmocnieni siłami I Dywizji generała Jana Krukowieckiego podjęli działania zaczepne. Wymogły one na Szachowskim, a pośrednio także na Dybiczu zmianę pierwotnych planów bitwy o Warszawę. Straty po obu stronach wyniosły po ok. 900 zabitych.
Źródło: https://bit.ly/3ukHHco
Więcej informacji: https://bit.ly/3k7JPQ1